Wat een trip

Nog even wat aparte dingen van hier op een rij. Dit ligt duidelijk aan mij maar je richtingaanwijzer en je ruitenwisser zitten ook andersom, en dat is voor mij toch erg slecht aan te leren, maar het gaat steeds beter. De rest gaat prima en rijd inmiddels aardig. De weg is eenbaans en overal erg netjes, wel veel weg werkzaamheden, en dan rijd je door scherpe kiezels die rond stuiteren, ook van de tegenligger. Dus voor de gemiddelde nederlander zuo hier gek worden, tbv je lak. Gelukkig zijn we in een land waar mensen wat meer aandacht aan muzieksmaak besteden (ff geen Nick en Simondrama), dus luisteren we dagelijks naar Smashing Pumpkins, Passion pit, Sonic youth, Pearl Jam, Portishead, en Nirvana etc. etc. Alleen jammer dat die goede zenders een paar kilometer met ons meerijden en 'dan uit beeld zijn'. Van de week zag Petra een Hert, ik ook langs de weg, wij blij verrast, bleek dat het een herten farm was, haha. Echt veel parken, watervallen en bezienswaardigheden zijn zodanig bewerkt dat er veel is aangelegd zoals paden, trappen, PVC afwateringspijpen, zodat ik wel eens de echt rouwe natuur uit het oog verlies. En ook dat zie je uiteraard in meer landen, dat mensen aardig/dik geld verdienen met entree's of diensten voor natuurwonderen die zij ook gratis krijgen??, geeft soms dubbel gevoel. De camper bevald prima, er ligt een pittige motor in die ons probleemloos alle slingerweggetjes langs de bergen omhoog helpt, bedankt Jeroen! Eric, Orkan pine hout staat hier gewoon langs de rivier, dat groeit hier 2 keer zo snel dan in de USA, op dit vulkanisch gebied, die boom denk hierdoor dat het altijd lente is. Je ziet hier dus ook duidelijk in dit Hobbit landschap overal bomen van jong, middel, en volwassen, en hele bergen gekapt achter elkaar. Oja toen we door die warme beek, rotsen liepen zagen we ook stenen drijven? Vulkanische steen, bestaat dus uit allemaal lucht gangetjes. Oke nu richting Coromandel, daar zijn veel mooie stranden, alternatieve, cereative lingen, duiken, snorkelen en kajakken etc. We zijn eerst naar Karangahake Gorge geweest, om het voor jullie een beetje beeld te geven, is dit een soort zwartzwald gebergte maar met ander groen en een enorme gespleten rots partij en rivier waar de mijnwerkers in verleden flink actief zijn geweest. Echt de moeite ook weer. In de middag naar Wentworth falls gereden om glowwormen te zien, lekker gewandeld, een paar mijnen gevonden maar werd geadviseerd niet te betreden, na een meter of 5 maar ook niet gedaan. We konden hier blijven staan met de de Campervan voor 5 euro p/p, omdat we zelf containt zijn, maar moeten weer bijladen. Maar wilde graag nog een stukje verder rijden. Opoutere is een afgelegen gebied en merkwaardig genoeg lekker rustig, we stonden op een mooie rustige camping naast een natuurreservaat en we hoorden de zeegolven breken op het strand. Wharekawa harbour wildlife refuge. In Tairua, in geslagen en proberen te wildparkeren we hebben tenminste niet voor niks zo'n luxe bak, sommige maken hier juist een sport van. We hoorden overal dat er een storm op komst is en dat is eigenlijk wel een beetje zonde in dit paradijselijke gebied, maar mogen niet klagen tot nu toe. Blijven we gewoon wachten op mooi weer voordat we het bounty witte strand oplopen. Gisteren zijn we naar Hahei gereden waar de Cathedral Cove is en dat is zo mooi, massieve rots/bergen die in zee steken en door erosie zijn afgesleten. Oke dus opzoek naar een vrije plek, we reden langs een winery The Purangi (NZ vrucht) Winery, en liep daar eigenlijk naar binnen om te vragen waar we gratis kunnen staan met onze zelfcontaint one, nou dat was wel leuk want de barman lokte me gelijk met wijntjes te blijven en als we daar pizza at of drank kocht mochten we bij hem blijven staan. Van alles geproeft en limoncello gekocht. Leuke en erg drukke vent die Danny. Gedaan en met backpackers gekletst die daar tijdelijk werken en rondhangen vanuit de hele wereld. Weer nederlanders, btw echt bizar bij het info bord van the Cathedral cove staat als tweede taal de uitleg gewoon in het Nederlands. De nacht overleefd met die storm op, zijn landgoed, waar ik nog aan twijfel btw, toch misschien iemand anders zijn oprijlaan. We zijn wel strikt hierin want bij foutparkeren moet je gelijk 200 dollar lappen. Trouwens hier is qua veiligheid en regels netzo als bij ons. Je toillet verplaatsen in je eigenhuis; vergunning, verplicht met zijn 3e in een speedboot, en zwemvesten aan ook met kajakken anders boete! Ook niet te hard rijden, best een streng landje. Vanmorgen door de regenbuien naar Kauotunu in het noorden gereden en weer op een camping gaan staan. Geen weer om naar buiten te gaan. Maar zitten heerlijk in de camper ons te amuseren. Spelletjes bij, boeken, limoncello en Petra maakt nu een schotel hapjes van Nederlandse choriso, Port salut, camembert en tapenade. Wat een feest. We gaan hier nog wel wat mooie dingen doen in the Coromandel, en dan is het plan om redelijk snel naar Weelington te rijden, een dikke 8 uur rijden is dat. Tot nu toe 2000km gereden. En dan hebben we zo'n 3 weken het zuid eiland, en nog een laatste week weer op het noordereiland. Oja, Jorieke nog bedankt voor je mijnlampjes op onze hoofden en Mick geloof me die 10 min pakken we ook nog elke dag. Echt hee romantisch, x Groet