Ba Be natinal park, Sapa etc

Er is overal wifi in Vietnam, alleen op de plek waar wij zitten is het erg slecht, dus was even uit de lucht. Het is de eerste keer dat we voor ons gevoel kunnen uitslapen en dat is dus t/m 8 uur. Alle dagen tot nu toe doen we excursies. We zijn in Vietnam dus moeten we naar het Mausoleum van Ho Chi Minh. In drukwekkend complex, en er staat veel bewaking in sneeuwitte pakken. Maak geen foto want dan heb je een probleem denk ik zo, Ho ligt opgebaard achter glas en gaat 1 x per jaar naar Rusland voor een servicebeurt. Het lichaam is alweer 45 jaar en ik heb nog nooit zo'n goed en duidelijk gebalsemd lichaam gezien. Hij geeft bijna ligt zei Petra. Op dat terrein zijn oude huis en zijn museum bekeken. Propaganda alom maar dat is vanzelfsprekend. Er komen trouwens erg veel Vietnamezen hier naar toe om hun diepe respect te tonen. Hij wordt geeerd voor zijn colonialisme en zijn communistische idealen. We hebben een tour naar Sapa (rijstvelden bergen etc. in het noordwesten) en naar Tam Coc bij Lee geboekt. En mede daarom had hij een gratis gids voor ons geboekt en een kleine kooksessie met zijn vrouw bij haar thuis. Dus wij waren die middag met een student (van de hotelschool) op pad, Petra had hem gevraagd ons naar de French Quarter, de gevangenis en de Temple of
Literature te brengen. We lopen onze poten uit het lijf, maar het is interessant. Aan het einde van de middag naar Lee omdat zijn vrouw ons opwacht. Lee zelf is er niet want die heeft zich een dillerium gezopen op een bruiloft (zo gaat dat hier). Maar Hue zijn vrouw neemt ons mee naar wat marktkraampjes en ook naar een interssant kraambuurtje voor locals. Weinig licht op straat en duidelijk arme en dus goedkope buurt. Er zijn hier geen supermarkten dus hier moet je het halen. Ik koos een vis uit een teil, binnen 1 min was hij schoon en in de tas, hij gleed nog even over de gore straat, hmmm. Vlees koopt ze daar niet omdat daar al te lang ongekoeld ligt, boffen wij even;-). Ik zag nog een hond op het spit, die hebben we maar even overgeslagen. We banen ons weer tussen de scooters en auto's door de stad, van de 7,5 miljoen inwoners hebben er 6 miljoen een scooter. 5 auto's naar elkaar op drie banen, compleet gestoord. We liepen naar haar flatje, dat was toch ook wel een ervaring. Door een erg smal steegje van nog geen meter breed en 50m diep liepen we langs kleine woningen. We gingen naar boven werden aan tafel gezet in een klein woonkamertje. Hue is erg aardig en doet dit regelmatig met toeristen. We helpen haar een handje met snijen en met de springrolls. Er komen nog twee vriendinnen langs die meekoken, en een die de oren van onze hoofd af kletst, na 1,5 uur eten we daar fantastisch met zijn allen. Vis, spring rolls, beef met morning glory en soep. Het lekkerst tot nu toe;-).

De volgende ochtend erg vroeg op want we gaan naar Sapa. 5,5 uur rijden in de bus en komen aan in een soort rijnlands gebergte maar dan vol palmen, rijstvelden en kleine dorpjes. De hoogste is 3500 meter, en wederom getroffen met het weer. Weinig zon maar droog en warm. We slapen vanacht weer in een homestay. We lopen 12 km met 3 duitsers (Jan, Franzi, Steffie) en een gids door de bergen en dorpje, langs de rijstvelden. Schitterend gebied hier en gelukkig gelijk het commerciele Sapa ontvlucht. Prima homestay waar we gezamelijk eten met Engelsen, Australiers, de Duitsers,

Phileppijn en de gidsen. Gezellig aan de rijstwijn, en later nog in een barretje aan het einde van de straat. Ik wil graag mijn pa bellen ivm zijn verjaardag, maar geen telefoon, maar wel wifi, dus de memopad mee. Het toillet is hier een gat in de grond met twee balkjes ernaast met een klein stromend beekje eronder. Gezellig zo voel je op reis met vreemde lekker ouwehoeren over Vietnam het communistme etc. Waterpijp erbij uitzondering, Appeltabak geen wiet. We hebben trouwens besloten geen motor te kopen omdat het gewoon te gevaarlijk is. Hebben een dodelijk ongeluk gezien en iedereen loopt met wonden op hun lichaam, en de politie werkt niet mee met de corruptie. Het is hier gewoon Russisch roulet. In de ochtend nog een track gedaan van 10 km naar een waterval. Er lopen hier gerust kleine vrouwtjes mee die in kledendracht een praatje met je maken en uiteraard iets proberen te verkopen. Maar zo leer je ook weer wat hoe zij leven met man en kids en haar bestaan. We worden in een busje gepropt met 22 man met 12 normale zitplaatsen. Nog even rond gelopen in Sapa zelf en mijn rugtas laten naaien.