De sprookjesbossen

Na die genadeslag op zee, even bijkomen, het regent volop. En dan is het niet zo leuk om Wellington in te gaan. Toch is hier een leuk duur interactief ingericht museum Te papa museum, over de roots van New Zealand en kunst etc. Mooi 3 uren rond gewandeld in de middag en als afsluiter bij Wagamama (Asiatische keten, ook in A'dam) wat lekkers gegeten. Daarna langs de kade en haventjes gewandeld, en we vonden daar een leuke alternatieve pub. Waar ik altijd op let in het buitenland zijn de herkenbare merken, nou naast de bekende fastfood jongens (waar we trouwens maar 1 x zijn geweest!), is hier alleen de Rabobank, BP, bodyshop, fijn hoor. Hier regent het de komende dagen en we hebben daar geen zin in dus besloten we 500 km naar het noorden te rijden. Wij wilden nog graag het Waitomo cave gebied zien. Veel glowworms in een flinke grot met een roeibootje. Bij nader inzien beetje commercieele boel daar, want de vloer is betegeld en alles is uitgelicht en in drukkke tijden komen daar 2000 man per dag. Het gebied daar om heen is daarintegen prachtig. We hebben daar verschillende wandelingen gemaakt. Ik heb nog nooit zoveel groentinten bij elkaar gezien. De enige andere kleuren zijn wat vrije plekken schors, en de aarde waar we op lopen en inmiddels de bruine bladeren want het is inmiddels herfst hier. De gewone eenden zijn hier zo schuw dat ze op 50 meter al wegvliegen, dit ongerepte stuk natuurgebied heeft de afgelopen 4 maanden geen regen gezien. Op deze tracks, ruik je af en toe een wiet lucht of kaneel en honing. We lopen door tunnelvormige grotten en tropische groen. In Kawhia aan de kust een plekje opgezocht, de I-site was dicht dus in een kroeg van twee gezellige zussen (rond de 60), gevraagd waar we konden freecampen. Bij Wendy moesten we zijn, een boot storage. Aan (voor ons) een natuurreservaar. In die kroeg van hun kwamen we nog NZ gezin tegen die we 3 weken geleden tegen kwamen op de boot. Waar ik kennis mee had uitgewisseld, bleek dat we dat beiden hadden opgevolgt. En nu zei ik tegen hun dat we morgen met een geleende schep voor de zussen een gat gingen graven in het zand tijdens low tide, vanwege de geizers daaronder zit je dan in een bad van rond de 40 graden in het zwarte zand. dat leek hun ook wel wat en zij (Helen) zei dat ik haar gids was zo langzamerhand, haha. De volgende morgen een waanzinnig uitzicht vanuit de campervan. Ik zie een kingfisher (grappig zijn snavel heet heavy Bill) herhaalde malen zijn prooi (krabbetje etc) vangen en stuk slaan tegen een paal om he daarna op te eten. Knappe vogels hier btw, in het kort een fantail ofwel Piwakawaka volgt je niet voor de gezelligheid maar wel voor de insekten die wij doen verplaatsen. Op de terugtocht met de boot zag ik nog albatrossen scheren in die heftige golven. Bij Abeltasman zag ik een soort kleine albatrossen met 120 km per uur het water in duiken voor eten. De oester vissers en het stikt hier van de roofvogels. We hebben maar een vogel boekje gekocht halverwege;-). Het stikt hier ook van de bijen, overal in het hele land zien we van die gekleurde kleine houten hokjes staan waar ze in wonen. Vandaar is het zo vruchtbaar. Enfin ik dwaal af, we gingen dus met onze schep naar het strand, beetje bewolkt maar het klaart op en vervolgens zitten we in de zon in het zwarte zand te chillen. Heel bijzonder, naast dat gezin en drie duitsers (een keer om een andere reden) zijn we alleen. In de middag langs een flinke watervan gereden van 55 meter hoog, naar Raglan, een surf dorpje. Het valt ons al snel op dat het halve dorp te koop staat. Het is vrijdag avond en wij zitten in een club NZ rugby te kijken. Tussen de regenbuien door naar de camping gelopen. De volgende naar de golven, maar die zijn er de laatste dagen niet echt dus ook vandaag niet. Wel weer een mooi gebied. Onze biezen gepakt en richting Hamilton, de stad doet koud aan en vage lui op straat, wij snel door naar Cambridge om te overnachten. Morgen richting Rotorua en Jeroen, kunnen we nog gezellig met hun nog wat doen die laatste paar dagen. tot snel