Vervolg

Met volle teugen genieten hier. En misschien is mijn verhaal in het begin een beetje dubbel t.o.v. het vorige maar de wifi werkt hier lang niet overal. Wil ook gelijk even vertellen dat ik toch een techneut ben qua brein en er wel eens een taalfoutje zal zijn voor de betweters;-). Heb ook echt geen zin bij twijfel even te googlen, thuis wel hier niet. Wel wat beters te doen. Met een gehuurde snelle ford focus naar Titirangi gereden naar Beverley,
Echt een bijzondere plek, door de varens en palmen en bomen kwam Fringe of heaven te voorschijn, een knappe B&B. Beverley eigenaaresse, vertelde enthausiast over de omgeving en hun huis. We kregen eerst een rondleiding. Het bed in onze kamer is zo opgesteld dat aan het voeteneind een raam is van 5 bij 2,5 meter met een uitzicht op de groene tuin. Het huis is gebaseerd op de architectuur van Frank Lloyd Wright. Echt een droomhuis, veel massief hout van bomen uit de buurt. Bijvoorbeeld een orkan pine blad van 6 meter bij 60cm uit een stuk. Een massieve trap en door het hele huis een houten vloer die nergens kraakt. Een grote openhaard die aan twee kanten te bedienen is en veel buiten 'muren' zijn van glas. Het links rijden valt toch wel tegen langs die bergpassen, komt er zomaar een vrachtwagen snoerhard om de bocht aan de rechterkant, ach het went al. In de ochten prima ontbijt en leuk stel ontmoet uit die ook net getrouwd waren, uit australie en engeland die nu hier wonen. Zijn gelijk uitgenodigd. Tja zo makkelijk gaat dat als je reist. Oke opweg naar Karekare een waanzinnig mooi strand met swart zand waar de film the piano is opgenomen. Ook even langs Piha, surfstrand en Muriwai beach geweest ivm een jan van gentvogels reservaat. Toen in een dikke drie uur tijd naar het noorden gereden naar the bay of Islands, Paihia. Waar we op een hotelboot gaan slapen met actieviteiten. We sliepen daar eerst in een backpackers plaats, wel met zijn tween op een kamer. Petra's primeur, woehoe. De volgende morgen vroeg op en naar Kerikeri gegaan om the rainbow watervallen te bekijken, een bijna 3 uur lange wandelijk met een serieus mooie hoge waterval, het bos deed sprookjesachtig aan. The stone house, ook leuk hoop geschiedenis en waar NZ is begonnen. Leuk onze gids, maoriman stam van de de goede opperhoofd af, trots Dat hoor je dan natuurlijk gelijk in zijn verhaal. Om 4:50 The Rock, hotelboot gepakt. We zijn weg, the Rock is een rechthoekige boot met twee verdiepingen. 1e etage slaapkamers, BG, bar, pool, boeken, banken, kajak's. Tijdens de vaart kleiduiven schieten met een paintballgun met introductie. Ik zei natuurlijk dat het onze honeymoon was. Er werd gejuigd. Alle gasten waren enorm gemeleerd,echt van jong tot gepentioneerd en vriendelijk geintresseerde lui. Toen vissen voor het diner. Met zijn alle op het achterdek. De kapitein/eigenaar, Owen 55jaar gok ik, toffe peer. Doet niet veel aan PR maar staat inmiddels in the lonely planet en was pas nog bij Floortje Dessing op TV. Ik had hem al even gesproken en hij vroeg of ik met een intro (Speech) het diner kon openen. Tuurlijk: verkort ik kom van het water voel me thuis, met reizigers onderling voel je je ook thuis. In de avond zijn we gaan night kajakken, met Petra in een 2 pers. kajak in het pikke donker onder de melkweg en als je je peddel of hand in het water stak zag je fluoriserende plankton oplichten. Het weer is trouwens rond de 22, heel af en toe bewolkt en een kort miezerbuitje. Next day; snorkelen, cool Petra mee, maar het was niet echt bijzonder. En een kleine wandeling op een soort bounty eiland. Aan het einde van de middag in een dik uur naar de andere kant van het eiland gereden naar de Tasman sea. Omdat daar een Waipuoa Forest is waar de beroemde Kauri bomen staan. We hadden via de Loney planet nog even een hotel geboekt en gelezen dat we de kamers moesten nemen aan de voorkant ivm grote en zicht. Gelukt net gearriveerd en inderdaad wat een uitzicht, belachelijk, zie links zandbergen, rechts groene bergen vol bos en een knetter grote baai. Ook maar 1 nachtje want liggen strak op schema ivm auto inleveren op de 6e in airport Rotorua. Dus na dat forest morgen naar Leigh, waar je mooi kan snorkelen. Dag 5 in NZ. Om te beginnen werk wifi lang niet overal, de foto's weet niet of dat gaat lukken want die stomme eigenzinnige Iphone ziet alleen maar alles met een I, heu. Kap er gelijk mee. De telefoon hier werk ook niet met de plaatselijke sim, niet echt handig voor dagelijks twee reserveringen etc, Grmmmmmfck.
Echt soepel werkt het dus niet. Na een uurtje rijden naar het zuiden kwamen we bij Waipoua Forest waar de beroemde dikke Kauri bomen staan van ongeveer 1500 honderd jaar oud, 60 meter hoog en14 meter omtek, inmens, groots, verpletterend. En volgens ons hebben ze in die tijd ook niet veel aan dit tropische bos gedaan dus het ziet er ook echt wild chaotisch uit. Was mooi en net tussen de lichte buitjes gewandeld. Omdat we de 6e de auto inleveren op airport van Rotorua moeten we even doorkallen naar Leigh, ook dit is een knappe snorkelplek. Na drie uur rijden komen we op een schiereiland met het plaatsje Leigh. Gelijk, net voor vijfen aangekomen en nog een afspraak gemaakt met een snorkelbedrijf voor morgenochtend. Aangezien we in de middag naar Jeroen Bassant rijden (die maat van me met zijn campervan). Ze zeggen dat hier vissen eerder naar jou toekomen dan andersom, van die grote snappers. We gaan het morgen zien. We zitten nu in een hele grote kamer in een oude meelfabriek. Even afhaal pizza gehaald en een goede fles wijn, en die in de tuin genuttigd. Even een avondje bijkomen, met een eigen gecompileerde spotify jazz playlist op de achtergrond en dit verhaal bijwerken. Petra zit ook in haar dagboek te schrijven, ook dit is genieten zeggen we net tegen elkaar. Morgen dus snorkelen op Goat Island, vanaf het strand 10 min flipperen en dan ben je er, zijn benieuwd. groet.